Ateşböceği Yolu - Kristin Hannah | Kitap Yorumu

“Hayatımızdaki en önemli şeylerden biri olan ebedi dostluk üzerine dokunaklı, enfes bir roman.”

Elizabeth Buchan

Söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum.Kitabı bitirmemin üzerinden sadece bir kaç saat geçti.Düşüncelerimi duygularımı taze taze yazmak istedim.Kitap dostu olan herkesin kendine yakın hissedeceği bir kitap.Kalın bir kitap ama film gibi.Çocukluktan başlıyor ve yıllar geçiyor okurken.Zaman zaman kızdım öfkelendim karakterlere,zaman zaman da çok sevdim.Hatta bazen çıkar ilişkisi bencilce gördüm onları ama yanılmışım.

Katie başlardaki hayatı kendime yani gençliği kendime yakın hissettiğim benzettiğim bir karakter oldu.Tully'e çok kızdım öfkelendim tabi Kate de öyle davrandığı için.Karakterlerle yaşadım resmen şu okuduğum üç dört gün boyunca.Kitabın sonu ise beni benden aldı.Bundaki neden hem yazarın o duygusal yoğunluğu hissetmesi hemde bir zaman son kısımda yaşananların kendi başıma geleceğini düşünmemden kaynaklı.Zaten kitabı kapattım direk dostumu aradım öyle hislenmiştim.

Yazarın kitap kapaklarını çok beğeniyor ama nedense hiç okumuyordum.Belkide pegasusca az reklamı yapıldığı içindir.Daha okuduğum ilk kitabında yazarın kalemini çok sevdim.Kalın olmasına rağmen akıcı bir kitaptı.Kitabın ne konusuna baktım ne yorumlarına öylece başladım.Kütüphanede görünce alıyım beğenirsem diğer kitaplarını kütüphaneme eklerim.

Böyle aile,arkadaşlık kitaplarını daha doğrusu dramı seviyorum.Ama sonra etkisinden çıkamıyorum bir süre dramatiğe bağlıyorum.O yüzden araya biraz zaman koyduktan sonra diğer kitaplarını okumayı düşünüyorum.Kitaba dört puan verdim o da bazen karakterlere gerçekten sinir olmamdan kaynaklı yoksa kitaptan değil.Eğer ki bir kitap olsun bizi alsın götürsün yıllar kitapla beraber geçsin tam size göre.70'ler de başlayan macera 2000'li yıllara kadar uzanıyor.Kitapta aksiyon,entrika yok daha sakin.Bu tip kitapları sevenler için güzel bir tercih.

Kollarını iki yana aç,Katie.Sanki uçuyormuş gibi.

Puanım 4/5